در طی فرآیند تولید برق بیوگاز ، به دلیل طراحی و ویژگی های مواد ژنراتور بیوگاز ، مجموعه ژنراتور به ویژه به برخی از مؤلفه های موجود در بیوگاز حساس است (مانند H2S ، رطوبت ، ناخالصی های جامد و غیره). اگر به درستی اداره نشود ، مجموعه ژنراتور قادر به کار به طور عادی نخواهد بود.
تأثیر سولفید هیدروژن:
سولفید هیدروژن (H2S) برای فلزات مانند آهن بسیار خورنده است ، و همچنین به راحتی در سطوح فلزی جذب می شود و با یون های مختلف فلزی واکنش نشان می دهد تا بارش سولفید محلول در آب ایجاد شود. هنگامی که بیوگاز سوزانده می شود ، H2S موجود در آن نیز می تواند به غبار اسید سولفور بسیار خورنده تبدیل شود ، که باعث آلودگی محیط زیست و فاسد شدن ماشین آلات و تجهیزات می شود. در عین حال ، H2S نسبت به لوله های فلزی ، تجهیزات احتراق ، تجهیزات تشخیص و ابزارها در یک محیط مرطوب بسیار فاسد است ، بنابراین H2 های موجود در بیوگاز باید قبل از استفاده از آن برداشته شوند. هنگام استفاده از بیوگاز برای تولید برق ، سولفید هیدروژن در بیوگاز باعث خوردگی جدی در لوله ورودی ، سوپر شارژر ، بین المللی ، جرقه ، آستر سیلندر ، لوله اگزوز و صدا خفه کن مجموعه ژنراتور بیوگاز می شود و بر زندگی واحد تأثیر می گذارد. بنابراین ، بیوگاز باید قبل از ورود به مجموعه ژنراتور از قبل تحت درمان قرار گیرد تا H2S را به دامنه مجاز واحد کاهش دهد تا از عملکرد قابل اعتماد واحد اطمینان حاصل شود.
تأثیر رطوبت:
اگر میزان رطوبت بیوگاز خیلی زیاد باشد ، باعث از بین رفتن فشار بیش از حد در مجموعه ژنراتور می شود. در موارد شدید ، این امر باعث نوسانات انرژی موتور ، ضربه زدن و خاموش شدن خواهد شد که این امر به طور جدی بر عمر خدمات آن تأثیر خواهد گذاشت.
تظاهرات خاص آن عبارتند از: احتراق موتور دشوار است. کاهش دمای محفظه احتراق و کاهش کارایی موتور احتراق داخلی. با توجه به وجود گازهای واکنشی مانند بخار آب ، مصرف برق افزایش افزایش می یابد. بخار آب و سایر مواد اسیدی برای تولید محصولات میانی ترکیب می شوند ، که خود دستگاه را فاسد می کنند ، عمر سرویس دستگاه را کوتاه می کنند و قابلیت اطمینان دستگاه را کاهش می دهند.
تأثیر ناخالصی های جامد:
گرد و غبار یک آلاینده در محیط جوی است که شامل دامنه وسیع تری است و مضر تر است. گرد و غبار ناخالصی است که به وضوح توسط موتور محدود می شود.
این خط لوله ، گردش لاغر ، افزایش فشار فشار ، افزایش هزینه های عملیاتی ، افزایش سایش مکانیکی و کاهش عمر خدمات تجهیزات را مسدود می کند.
راه حل:
با توجه به نیازهای موتور برای بیوگاز ، نصب یک سیستم قبل از درمان در مقابل موتور بیوگاس برای حل تضاد بین منبع گاز و سمت استفاده از گاز راهی مؤثر برای حل مشکل استفاده از ژنراتور بیوگاز است. این ماده به طور عمده به دو بخش تقسیم می شود: کاهش رطوبت نسبی گاز و کاهش محتوای ناخالصی های گاز.
با توجه به وضعیت خاص ، حذف رطوبت را می توان به سادگی به دو قسمت تقسیم کرد: حذف آب چگالش و از بین بردن آب بدون فشار. اولی را می توان با استفاده از جداکننده آب بخار به دست آورد و دومی برای دستیابی به آن پیچیده تر است. روشهای اصلی عبارتند از: کاهش دفع درجه حرارت پایین ، جذب و فیلتراسیون غشایی.
سه روش اصلی برای از بین بردن سولفیدها ، عمدتا سولفید هیدروژن ، یعنی روشهای فیزیکی ، شیمیایی و بیولوژیکی وجود دارد. در میان آنها ، روش فیزیکی عمدتاً به دسولفوریزاسیون جذب فیزیکی اشاره دارد ، که به راحتی قابل استفاده است ، اما اغلب به تجهیزات نیاز به منطقه بزرگ دارد و جاذب نیاز به بازسازی دارد. روش شیمیایی به استحکام گوگرد با واکنش شیمیایی اشاره دارد. در حال حاضر روش های خشک و مرطوب وجود دارد. تفاوت عمدتاً این است که آیا شکل فیزیکی واکنش دهنده جامد یا مایع است. سولفوریزاسیون بیولوژیکی روشی نسبتاً جدید است. اصل اصلی آن کشت باکتری های مناسب در مخزن واکنش است. این باکتری ها برای رفع گوگرد در آن از سولفید به عنوان مواد مغذی استفاده می کنند. برای گازهایی با محتوای گوگرد پایین ، جذب فیزیکی یا سولفوریزاسیون خشک به طور کلی اقتصادی تر و کاربردی تر است و به راحتی قابل استفاده است.
علاوه بر H2S ، همچنین شامل CH4 ، CO2 ، O2 و سایر اجزای گاز است. اگر می خواهید از کیفیت بیوگاز مجموعه های ژنراتور بیوگاز اطمینان حاصل کنید ، ارزش کالری بیوگاز را بهبود بخشید و از کارآیی احتراق بیوگاز و تولید برق اطمینان حاصل کنید ، علاوه بر کاهش محتوای H2S ، همچنین برای نظارت بر غلظت CH4 و CO2 در بیوگاز نیز لازم است تا مرجع را برای بهینه سازی فرآیند تخمیر آناروبی و افزایش محتوای CH4 ایجاد کنید.
